Sonunu Bile Bile - Victoria Alexander (Last Man Standing #1)

Kitabın Adı: Sonunu Bile Bile

Yazar: Victoria Alexander

Orjinal Adı: A Little Bit Wicked

Çeviri: Seden Gürel

Yayınevi: Epsilon 

Sayfa Sayısı: 328

Yayın Yılı: 2010

Seri: Last Man Standing #1 

Serinin Diğer Kitapları:

1. Sonunu Bile Bile

2. Kaderimde Sen Varsın

3. Adın Bende Saklı

4. Sonunda Ben de Sevdim

Çok övgüsünü duyduğum, merak ettiğim ve uzun zamandır kitaplığımın bir köşesinde duran bu konusu eğlenceli seriye nihayet başladım ve ilk kitap bitti. 

4 yakın arkadaş en son hangilerinin evleneceğine dair iddiaya tutuşurlar. Açıkçası benim en çok merak ettiğim kişi soğuk Amerikalımız Sinclair ama o 3. kitapta. 2. kitabın da en iyilerinden biri olduğuna dair bir duyum aldım açıkçası...

Ve gruptan ilk ayrılan kişi Gideon… Gideon başından toy zamanlarında 1 günlük evlilik geçmiş ve o evlilikte de hain Violet’in nişanlısını kıskandırmak için kullanılmış özünde iyi ama “kibirli” biridir. Bir davette gözde dul Judith’le karşılaşır ve onunla geçici addettikleri, ciddi olmayan bir ilişkiye girerler.

Judith ise genç yaşta evlenmiş ve genç yaşta dul kalmış, acılar çekmiş, kocasının intiharından kendini sorumlu tutan bir bayandır. Ne istediğini bilen, özgür ruhlu biridir. Aslında bu özgür ruhunun bir yandan da birlikte olduğu insanlara zarar vermemek için olduğunu ilerleyen kısımlarda görmekteyiz. 

Bir yandan iki taraf hem kendi hem de birbirlerinin geçmişleriyle yüzleşmek zorundadırlar. Gideon’un halası ise onun genç bir kızla evlenmesini ve bir varise sahip olmasını istemekte, Judith’i çok yanlış bir seçim olarak görmektedir. 

Kitabın ilk yarısı açıkçası beklentilerimi karşılamayacak kadar sıkıcı ve yavan geldi bana. Violet’in verdiği davetten sonrası eğlenceli ve okunur bir hal aldı benim için.Violet son zamanlardaki okuduğum kitaplardaki en ikiyüzlü ve çıkarcı kişiydi sanırım… Saçı başı yolunacak cinsten…

Kitabın ikinci yarısını okunmaya değer buldum…

Alıntılara gelince…

Midesinde kelebeklerin uçuşmaya başlayacağını da hiç ummuyordu. Hayır, bunlar kelebek olamazdı. Kelebekler son derece narin ve kırılgan yaratıklardı. Midesinde dönüp duran şeyler bundan çok daha fazlasıydı. Kelebekten çok kaza benziyorlardı. Hatta bir kaz sürüsüne. Düşünmeden ağzını açarsa dudaklarının arasından bir gaklama ya da bir tüy çıkabilirdi…

…..

“Ne olursa olsun kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.” İç geçirdi. “Ya da bu kadar aptal.” 

Helmsley kıkırdadı. “Aşkın belirgin işaretleri.”

“Keşke bilebilseydim.”

“Her zaman her şeyi bilemezsin, tecrübelerim bana bunu öğretti. Bilseydin her şey çok daha kolay olurdu ve aşk söz konusu olduğunda kolay diye bir şey yoktur.” Kadehini kaldırdı. “Aşk, inançların şekil değiştirmesine çok benzer.”

“Ya bu değişimden korkacak kadar ihtiyatlıysan?”

“O zaman olduğun yerde döner durursun. Kapana kısılırsın.” Helmsley ona baktı. “Ve yalnız kalırsın.”

PUANIM: ♥♥♥